همسفر عشق
زندگی به روال خویش درگذر است. من و خدا گاه قهر و گاه آشتی می‌کنیم. آنکه قهر می‌کند، منم. آنکه قهرم را تحویل نمی‌گیرد خداست. و آنگاه می‌بخشمش و خدا می‌خندد. هنوز خنده خدا را می بینم و از این بابت از او ممنونم... می‌دهد که تلخی چای را بهش هدیه می‌دهم. می‌شد که چای مزه غالب باشد.. با‌توست که کدام را انتخاب کنی؟ مجموعه زیبایی و زشتی و سیاهی و سپیدی و رنج و شادی... باید گل‌چین بود حتی اگر گل، خاری در آغوش دارد.
همه‌چیز شیرین است. به‌شیرینی همین توت خشک که زیر زبانم ذره ذره مزه‌اش می‌کنم و آن قدر لذت
همه زندگی.. همه دنیا همین است! 
: نوشته شده در شنبه 86 تیر 23ساعت
6:56 عصر توسط زهرا
| Design By : Theam.TK |
زهرا
عاشقانه نوشتم تاعاشقانه بخوانند آنها که تنهادلیل بودنشان رازیست که از یک گل درسینه دارند آنان که لحظه هایشان گذشت به سادگی همان بارانی که بارید وخاطره های خوش روزهای با هم بودن را ازخاطرشان شست آنان که تمام داراییشان یک گل بودویک دل که آن را نیز بخشیدند اماهرگز نرسیدند...
عاشقانه نوشتم تاعاشقانه بخوانند آنها که تنهادلیل بودنشان رازیست که از یک گل درسینه دارند آنان که لحظه هایشان گذشت به سادگی همان بارانی که بارید وخاطره های خوش روزهای با هم بودن را ازخاطرشان شست آنان که تمام داراییشان یک گل بودویک دل که آن را نیز بخشیدند اماهرگز نرسیدند...
بازدید امروز: 7
بازدید دیروز: 20
بازدید کل: 268131
تاریخ امروز و ساعت:
تاریخ: سه شنبه 103 اردیبهشت 18
ساعت: ساعت 8:40 صبح
فرم عضویت وبلاگ
Authors
