برایش نمانده بود. درد شدت گرفته بود که یک دفعه، دیوار کعبه در مقابلش شکافت و فاطمه

 بنت اسد، این نمونه پرهیزگاری زمان خود، پا به درون کعبه گذاشت.

 سپس دیوار پشت سرش به هم آمد. 
طواف کنندگانی که با حیرت این صحنه را می نگریستند، فریاد بر آوردند و هر یک به سویی 

 دویدند و مردم را خبر کردند: "بیایید! بیایید! کعبه برای دختر اسد شکافته شد."
چیزی نگذشت که جمعیت زیادی در اطراف کعبه جمع شدند. ابوطالب هم رسید. او نگران

 همسر بادارش بود و نمی دانست چه بر وی گذشته است. از هر کس می پرسید، به دیوار

 کعبه اشاره می کرد. تصمیم گرفتند کلید بیاورند و در خانه خدا را بگشایند که بار دیگر

در مقابل چشمان مردم، دیوار شکاف برداشت و فاطمه بنت اسد، در حالی که طفلی را

در پرده خانه پوشانده بود، بیرون آمد. جمعیت برایش راه باز کردند. ابوطالب فرزندش را  

درآغوش کشید و بر دست گرفت تا آنان که می خواستند، مولود کعبه را نیک بنگرند.

 یکی پرسید: "ابوطالب، نامش را چه می گذاری؟"
ابو طالب به فکر فرو رفت. چه اسمی می توانست بر این طفل بگذارد؛ طفلی که خداوند از