در ضمن خيلي زيبا نوشتي

مرسي

سلام

خيلي خوشحالم که تونستم و فرصتي پيدا کردم که بتونم دوباره به وبلاگت بيام

متاسفانه ادرسه وبلاگم دچار مشکل شد و مجبور شدم ادرسمو تغيير بدم

ادرسو تغيير دادم ولي با همون محتويات

www.marge-golaye-maryam.blogfa.com

خوشحال ميشم حضورت رو توي وبلاگم حس کنم

منتظره حضورت هستم

فعلا باي

سلام

نوشته ي قشنگتُ يه بار ديگه هم خونده بودم كامنت يادم نيست گذاشته بودم يا نه...

به نظرت وقت به روز كردن نشده؟

شاد باشي

تا بعد

سلام

اين وبلاگ پر از زيبايي و اين نشان مي ده كه مالك اون خيلي خوش سليقه است

زهرا جونم ممنون كه بهم سر زدي

سلام ///فرموديد كه به روزيد و سر بزنم با كله اومدم اما ظاهرآ هنوز ....

اما خدا ميدانيد اين پست شما ارزش 1000بار خوندن را دارد.

قلم بازيتان را باز هم غشق است

يا علي التماس2a

سلام برشما

ممنون كه آمديد

فعلا كه بعضي مي خواهند ره صدساله را يك شبه بپيمايند وفكر پيله كه نه فكر ابريشم هم نيستند اين حال وروز ماست ديگر چه مي شود كرد.

بااحترام بي شمار

برادرتان

بنام خدا:در مورد فرمايشاتگهر بارتان درمورد اثر سازندكي صبر در زندگي انسان ياد اين شعرمولانا افتادم :يار مي پسندد اين اشفتگي***كوشش بيهوده به از خفتگي

سلام
اين دفعه ي چندم كه ميام .
منتظر مي مونم كه آپ كني
فعلا خدانگهدار

زندگي هديه‌اي حاضر و آماده نيست‌........

بسيا زيبا بود.....

سلام

يادمه حاج آقاي پناهيان مي گفتندازخدابخواهيد.خيربخواهيد.هرچه بخواهيدبه همان اندازه مي دهد.اگرعاقبت به خيري طلب کرديد،مي دهد.

ماهمان چيزي هستيم که مي خواهيم.همان چيزي که درسرداريم.وآرزويش رامي پرورانيم.اگه يک خورده دقت کنيم توخودمون مي بينيم .

علي يارتون

تو زنده اي اگر.............اي ولا دم شما گرم ...احسنت...جدآ وحشتناك قلم بازيتون رو عشق است ...افتخار ميديد همسايه شيم ؟؟؟؟؟(من تقاضا ميدم خوشحال ميشم اگه..........)

احسنت بر اين قدرت قلم

موفق باشيد///يا علي/// التماس 2a

سلام خوشحالم كه با وبلاگت آشنا شدم بيشتر حرفي كهزير عكست نوشتي نظرمو جلب كرد اخه مثل مال منه

موفق باشي

سلام

از مطلب خوبتان نهايت استفاده را بردم.

به روزم با مطلبي تحت عنوان:

پسري كه پنجاه سال از پدر خويش بزرگ‏تر بود!!!

http://sibesobh.parsiblog.com

به روز باشيد و بهروز

يا علي

سلام گلم.خواهر خوبم .خيلي زيبا نوشتي.عکس زيبايي بود.ممنون.موفق باشي.

اشك رازي ست لبخند رازي ست عشق رازي ست اشك آن شب لبخند عشقم بود قصه نيستم كه بگوئي نغمه نيستم كه بخواني صدا نيستم كه بشنوي يا چيزي چنان كه ببيني يا چيزي چنان كه بداني . . . من درد مشتركم مرا فرياد كن. درخت با جنگل سخن مي گويد علف با صحرا ستاره با كهكشان و من با تو سخن مي گويم نامت را به من بگو دستت را به من بده حرفت را به من بگو قلبت را به من بده من ريشه هاي ترا دريافته ام با لبانت براي همه لب ها سخن گفته ام و دست هايت با دستان من آشناست. در خلوت روشن با تو گريسته ام براي خاطر زندگان، و در گورستان تاريك با تو خوانده ام زيباترين سرودها را زيرا كه مردگان اين سال عاشق ترين زندگان بوده اند. دستت را به من بده دست هاي تو با من آشناست اي ديريافته با تو سخن مي گويم بسان ابر كه با توفان بسان علف كه با صحرا بسان باران كه با دريا بسان پرنده كه با بهار بسان درخت كه با جنگل سخن مي گويد زيرا كه من ريشه هاي ترا دريافته ام زيرا كه صداي من با صداي تو آشناست